YAŞAMAK

 Her insan,

Kendi mahkemesini

Kendi içinde kurmalı.

Hem fail,

Hem tanık,

Hem maktül,

Hepsi kendi olmalı.

Hem de,

Alıp ruhunu karşına;

Bütün bildiklerini,

Bir de ona sormalı.

Bir yanımızda

Dünyayı

Kendinden ibaret sayanlar,

Öbür yanda,

Ölüme yaklaştıkça

Küçücük kalanlar...

Hakikate

Dosdoğru bakabilmek

Mümkün mü sanırlar?

Kale kapısını

Ardında bırakıp,

Işığı önüne almak lazım.

Ve

Bir yargıya varmadan önce;

Defalarca,

Hayrete

Ve hatta

Dehşete düşmek lazım.

Hiç de öyle

Kolay bir iş değildir yaşamak.

Yaşamak,

Dosdoğru yaşamak...

Bir ağacın

Yapraklarından seken

Işığı yakalamak gibi

Bir şeydir yaşamak.