EŞŞEKNAME

Sonunda dile geldi,

Bizim Eşek Efendi.

Biraz Bilge,

Biraz Usta,

Biraz da

Demokrat

Havasında.

Çıkmış bir

Tepenin üstüne,

Seyre dalmış alemi.

Seyirse de tek gözü,

Deyiverdi her sözü.

Lafa,

En başından başladı.

Tek bir detay olsun,

Onu bile atlamadı.

Ne bir giz kaldı,

Ne bir mahrem,

Koskoca bir dünyayı

O tek bir dille salladı.

Onu duyup, dinleyenler

Ona gülüp geçtiler.

Onun söylediklerini

Eşekliğine verdiler.

Bizim Eşşek Efendi,

Yapılan bu hakarete,

Hiç mi hiç alınmadı.

Tek bir kıl olsun burnundan,

Onu dahi aldırmadı.

Evirip çevirmeden,

Çam ağacı devirmeden,

İlk söze başladığı gibi;

O sivri,

O keskin,

O tek bir dille,

Attı son kertede,

Koskocaman bir sille.

Dedi ki:

" Siz benim önüme,

Ben istemeden

Ot kattınız.

Benden hikmet bekleyip,

Kendinizi aldattınız.

Ben şimdi her birinize,

Sizden de değerli

Birer yük yüklesem;

Teslim adreslerinize

Hangi biriniz vardınız?