GÖREMİYORUM

Yollarında yine bu gece

Dolaştım tek başıma,

Bîçare.

Ne kadar isterdim bilemezsin,

Orhan Veli'nin gözleri ile görmeyi,

Seni ey güzel İstanbul!

Sokakların bomboş;

Âdeta ölü bir cennet.

" Sen mi körsün,

Yoksa ben mi öldüm? "

Diyor sitem ederek.

Ne sen öldün aziz İstanbul,

Ne de ben kör oldum.

Bir şeyler değişti,

Bir şeyler koptu içimizden.

Varsa da artık göremiyorum.

Eskiye ait o güzellikleri,

O güzel havayı soluyamıyorum.

Bir şeyler engelliyor beni.

Anlamaya çalışıyorum;

Beni kör eden bu yoz nedir?

Bilemiyorum.

Ne kadar isterdim

Bilemezsin seni,

Orhan Veli'nin

Gözleriyle görmeyi.