17 Ekim 2020 Cumartesi

ÇOBANIN RÜYASI


Şiire ispat gerekmez.
İnsan denen faninin,
En kadim hayalidir.
Yüce denen varlığın,
Sözünün mealidir.
Bırak,
Aklın,
Bildiğine inansın.
Zira sen,
Bilmediğini
Bilmeyen insansın.
Korkma,
Terk-i dava etmek,
Haklı olmaktan
Vazgeçmek değildir.
Haklı olmak,
Sence,
Farklı olmak mıdır?
İlle de farklı olmak,
Yoksa sana hak mıdır?
Sultanın
Cebinden beslenir
Saltanatın
Müstakbel bekçileri.
O cebi doldurmaya,
Ümmet mi,
Millet mi gerek?
Cemiyetin
Olmadığı yerde
Cemaatin bol olur.
Liyakat rafa kalkar,
Çoban sürüyü unutup,
Ceplerini doldurur.
Aşıklara cehennem,
Bil ki bir hicaptır.
Keşf ile
Cennete dokunmak farazi;
Hakikate ol ibadet,
Mutlak-ı İcabtır.
Cebir olmadan
Emir olmaz demek
Dile kolay;
Atına ot bulamayan
Sipahi ne yapsın?
Deste deste
Pul olmadan,
Tencerede
Aş olmadan,
Kul olmadan
Baş olmayan,
Yüce Millet
Ne yapsın?
İşte;
Böyle gelen zamana
Hikmet-i Hükümet gerek,
Hikmet-i Hükümete
Halk-ı Mülkiyet gerek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder