Toprak ile yağmurun
Aşkı ile başlamıştı hayat.
Çamurun hikâyesi,
Başladığı gibi,
Bir anda bitti.
Ey Adem'den ötürü,
Havva'dan doğan kardeşim,
Sen hep böyle mi idin?
Nasıl
Bir şey olmuşsun?
Toprağını satmış,
Köyünü de unutmuşsun.
Gün olmuş dolarda,
Günü gelmiş,
Altında durmuşsun.
Kısa günün
Kârı buymuş demek;
Kimi deist,
Kimi ateist,
Bir sürü
Torun sahibi olmuşsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder