KIRMIZI

Şarabın rengi niye kırmızıdır,
Bilir misin?
Kan da kırmızıdır.
Gül de kırmızı.
Batan güneş de öyle.
Aşk kırmızıyı sever.
Kırmızı hayattır,
Kırmızı ölüm.
Kırmızı şevkattir,
Kırmızı zulüm.
Benim şarabımla sarhoş olma!
Bendeki kırmızı,
Senin sandığın gibi değil.
Kutsal adağın
Kanı ile mühürlendi
Kırmızı.
Mağrurlanma.
Bedenin sana ait değil.
Bilmez misin?
Üstündeki esvabın dahi,
Emanet.
Ced ile başa geçmeyi,
Sanma sakın marifet.
Senin o küçük dünyan varya,
Baki kalır sanma.
Korkmaz mısın?
İşte,
Sırların açığa çıktı sonunda.
Beş tanesi düştü yerlere,
Bir tanesi duruyor
Her neyse,
Öteki henüz gelmedi.
Unutma!
Kurt,
İle kuzunun savaşı,
Henüz daha bitmedi.
Şarabımla sarhoş olma sakın!
Döner vurur seni yerlere.
Dibi buldum sanırsın,
Ve uyanıp da gördüğün kabustan;
Hem mazi'ye,
Hem ati'ye
Hem kendine acırsın.
Aldatma sakın.
Aldatma,
Aldanırsın.
Ben gitme desem de;
Azadı olur mu ki,
Senin
Şaraba olan mahkumiyetinin?
Ben gitme desem,
Sen,
Sen bende kalır mısın?
Böbürlenme!
Sana ait olanın,
Sahibi başka.
Her fırtına öncesi
Gemiler gelir
Demirler gemiler
Dost bildiğin
Limanlara.
Sen,
Benim şarabımla
Sarhoş olma.
Teker teker,
Teker teker
Kapanınca bütün kapılar;
Ve,
Şehiri boşaltma vakti
Gelmişse artık,
Terket!
Çık!
Çık kendi kurduğun darağacına,
Kendi tabureni,
Kendin yık.