Baba derdi derdini,
Derviş bildi fendini,
Terzi eğri biçse de
İyi kumaş,
Her daim,
Belli eder kendini.
Gün olur
Göklere sığmaz
Mele-i ala,
Sığmaz olur Adem,
Hem kefene
Hem de,
Hacer-ül musalla.
O anki gelir,
Geçer gider,
Akar gider altından toprak,
Altından kanat da taksan
Varamazsın vuslata.
Eğer,
İnkar edeceksen kendini
Sana sebep olan efendini;
Sığmaz sanma heybene,
Yüklen gayrı,
Kadir bilmezlerin
Cümle derdini.
Alem kaymış
Yıldızların üstüne
Baykuş çıkmış
Erenler’in büstüne
Ardan yoksun
Soysuzların işi ne
Başlar durmaz olur
Gövdelerin üstüne
Ben,
Beni benden süzüp
Ötekinden dermişim
Gece yatmış
Sabah
İpe un sermişim
Akşamına
Undan ekmek
İpten medet umanlara
Neyleyim
Ağam deyim
Paşam deyim
Gerisini demeyeyim.
Cemil Dede der ki;
Çarşı pazar
İşte böyle kuruldu
Sorulmaz asla denen sorular
Utanmadan soruldu
Olmaz işe
Olsun diye kafa yoruldu
Yazın çağlar
Kışın çağlar
Koca sular duruldu
Kimine azık
Kimine tezek sunuldu
Durdu oğul
Baba ona sokuldu
Dedi ona
İşte tek atımlık tüfek
Bil bakalım
Onu ilk kim çekecek
